რომენ გარის ავტობიოგრაფიული რომანი. ,,... წაგების აღიარება არ შემეძლო. ჩემი სიცოცხლე ხომ მარტო მე არ მეკუთვნოდა. დაპირება შესასრულებელი მქონდა; ამ ბრძოლაში აუცილებლად უნდა გამემარჯვა, სახლში დიდებით მოსილი დავბრუნებულიყავი, ,,ომი და მშვიდობა“ უნდა დამეწერა; საფრანგეთის დესპანი გავმხდარიყავი - მოკლედ, დედაჩემის ტალანტი სრულად უნდა წარმომეჩინა. მთავარი ის იყო, რომ დამარცხებაზე უარს ვამბობდი და უსამართლობას არ ვეგუებოდი. ჭეშმარიტი ხელოვანი მისივე ხელოვნების საგანმა არ უნდა დაამარცხოს; პირიქით, სწორედ ხელოვანმა უნდა მოახვიოს ნედლ მასალას თავისი შთაგონება თავს და შეეცადოს, რომ ამ მაგმას რაიმე ფორმა, აზრი და გამომსახველობა მიანოჭოს, თავისი ხელოვნების საგანს დასრულებული სახე მისცეს."